Sebahagian Faedah Puasa Syar'i Islam
>> Tuesday, June 30, 2015
Ini ditambah dengan toksin-toksin yang kita hirup daripada ekzos-ekzos kenderaan, gas-gas kilang, toksin-toksin ubat-ubatan yang dimakan oleh manusia tanpa pengawasan sehinggalah kepada yang lain-lain, daripada toksin-toksin hidupan mikro yang mendiami tubuh kita dalam jumlah yang melampaui gambaran dan bilangan. Akhir sekali, sisa-sisa pembakaran dalaman sel-sel yang mengalir di dalam darah sebagai gas karbon dioksida, urea, keratin, ammonia, sulfur-sulfur, asid urik, sisa-sisa makanan yang telah dihadamkan serta gas-gas beracun yang terhasil daripada penapaian dan pembusukan makanan seperti indole, skatole dan fynole.
Allah S.W.T telah menjadikan untuk tubuh manusia jalan untuk pelepasan dan pembebasan daripada toksin-toksin ini. Hati yang merupakan organ utama berfungsi membersihkan tubuh daripada toksin-toksin. Namun, hati mempunyai daya usaha dan tenaga yang terhad. Kadangkala sel-selnya ditimpa kepincangan disebabkan faktor-faktor penyakit atau faktor-faktor semula jadi seperti lanjut usia. Lalu, sebahagian bahan bertoksin ini mendap dalam tisu-tisu tubuh khususnya pada tempat menyimpan lemak.
Ketika berpuasa, sejumlah besar daripada lemak-lemak yang tersimpan di dalam tubuh, akan dipindahkan ke hati untuk dioksidakan dan dimanfaatkan. Juga dikeluarkan toksin-toksin yang larut pada hati lalu dihilangkan sifat toksin tersebut. Seterusnya, hati akan membuangnya bersama kumuhan-kumuhan tubuh.
Oleh sebab proses-proses pemusnahan yang berlaku di hati ketika berpuasa melebihi kadar proses-proses pembinaan asimilasi makanan, maka peluang untuk membuang toksin-toksin yang tertimbun dalam sel-sel badan akan bertambah dalam jangka masa ini dan akan bertambah juga keaktifan sel-sel hati di dalam menghilangkan sifat toksin daripada kebanyakan bahan bertoksin. Demikianlah, puasa diterima pakai sebagai akuan kesihatan ‘selamat’ untuk organ-organ tubuh.
Macfadden; beliau di antara pakar perubatan antarabangsa yang mengambil berat tentang kajian berkaitan puasa dan kesan-kesannya berkata: “Setiap manusia memerlukan kepada puasa sekali pun dia tidak sakit; kerana toksin-toksin makanan dan ubat-ubatan berkumpul di dalam badan lalu menjadikannya seperti orang sakit dan membebankannya, maka keaktifannya akan berkurangan. Apabila seseorang berpuasa, dia akan terlepas daripada bebanan toksin-toksin tersebut dan dia akan merasai kecergasan dan kekuatan yang tidak pernah dialami sebelum itu”.
Puasa Syarii Islam dianggap sebagai contoh unik bagi pencegahan dan rawatan kegemukan. Dalam masa yang sama, pemakanan yang sederhana dan halangan daripadanya disertai dengan kecergasan dan pergerakan menjadi dua faktor berkesan di dalam mengurangkan berat. Demikian itu, ialah dengan penambahan tahap metabolisme makanan selepas hidangan sahur dan perpindahan lemak yang tersimpan untuk pengoksidaan di dalam menghasilkan tenaga yang lazim selepas separuh waktu siang.
Oleh itu, Puasa Syarii Islam merupakan suatu pemeliharaan melalui hidangan sahur dan kesederhanaan di dalam pemakanan, disertai pergerakan dan keaktifan semasa berpuasa, dapat menghasilkan satu sistem pemakanan yang berjaya untuk merawat kegemukan.
Manakala sistem ‘Puasa Perubatan’ yang panjang melalui halangan menyeluruh daripada makan, akan membawa kepada penurunan metabolisme hasil daripada berhentinya sistem saraf Sympathetic. Keseluruhan berat yang hilang ialah air, manakala tubuh kekal menyimpan tenaga dan garam.
Asid amino adalah bahan yang membentuk binaan asas pada sel-sel. Di dalam Puasa Syarii Islam, asid-asid ini yang datang daripada makanan akan berkumpul bersama asid-asid yang terhasil daripada proses pemusnahan di tempat berhimpun asid-asid amino di hati. Di dalamnya akan berlaku peralihan dalaman yang berskala luas dan disempurnakan ulangan pengagihan asid amino selepas proses peralihan dalaman serta penggabungannya dalam juzuk-juzuk kecil yang lain. Daripadanya akan diperbuat semua jenis protein sel, protein plasma, hormon serta benda-benda lain daripada gabungan-gabungan aktif. Ini akan memberikan blok-blok bagi sel-sel baru menyempurnakan binaannya, meningkatkan keupayaan tugasnya yang hasilnya akan kembali kepada tubuh manusia berupa kesihatan, perkembangan dan keafiatan.
Perkara ini tidak berlaku dalam ‘Puasa Perubatan’ disebabkan pemusnahan berterusan kandungan-kandungan sel dan terhalang daripada asid-asid amino utama. Apabila sebahagian blok-blok lama kembali untuk pembaikan semula, keupayaannya akan menjadi lemah seterusnya tubuh akan terdedah kepada penyakit-penyakit atau kerosakan. Kekurangan satu asid amino asas yang masuk dalam struktur binaan protein khas akan menyebabkan protein ini tidak terbentuk.
Apa yang lebih menakjubkan, baki asid-asid amino yang terbentuk daripada protein ini akan musnah dan binasa.